Festivali i Këngës #47:
Juliana Pasha & Luiz Ejlli - "Një jetë"

Një jetë

Nuk është dhe kaq e thjeshtë të endesh nëpër botë
Nuk është aspak e lehtë nga hijet të shpëtosh
Në këtë qytet të flohtë më ngroh malli për ty
Një botë e tërë na ndan, frymën ta ndjej pranë dhe vuaj

Kur lemë veten në duart e marrëzisë
Në labirinth pafund ku humbem unë dhe ti, ne kemi

Një jetë, një jetë, nuk mund të fshihemi kaq lehtë
Një jetë, një jetë, në orët e mia më nuk je
Më vret, më vret, si mund të ikim të harrojmë
Një jetë, një jetë, një jetë e falem heshtur veten tonë

Si një rënkim i lehtë po tretet dhe kjo natë
Ndonëse jashtë është ftohtë të tjerët puthen gjatë
Asgjë nuk mbaroi, fund së mëngjesi do vijë prapë
Kjo pritje kaq e gjatë u shua nëpër natë

Një jetë, një jetë, nuk mund të fshihemi kaq lehtë
Një jetë, një jetë, në orët e mia më nuk je
Më vret, më vret, si mund të ikim të harrojmë
Një jetë, një jetë, një jetë e falem heshtur veten tonë

Asgjë nuk mbaroi, fund së mëngjesi do vijë prapë
Kjo pritje kaq e gjatë u shua nëpër natë

Një jetë, një jetë, nuk mund të fshihemi kaq lehtë
Një jetë, një jetë, në orët e mia më nuk je
Më vret, më vret, si mund të ikim të harrojmë
Një jetë, një jetë, oh…

Një jetë, një jetë, nuk mund të fshihemi kaq lehtë
Një jetë, një jetë, në orët e mia më nuk je
Më vret, më vret, si mund të ikim të harrojmë
Një jetë, një jetë, një jetë e fаlem heѕhtur veten tonë