Festivali i Këngës #50:
Saimir Braho - "Ajër"

Ajër

Më në fund mahnitur nga dritat
Marrë frymë në këtë ajër të ri
Të shijoj lirinë time të bekuar
Ku s'më njeh, s'do t'më njohë njeri

Në tokë të shkretë rrjedh kënga e jetës
Kënga e vetmisë, me tingull të gjatë në shiun e butë
Natën vonë në rrugë në qytetin tim
Dhe kujtimet e mia të më ngjiten në trup

Lai, lai, lai…
Lai, lai, lai…

Do të netoj, do t'i mbyll sytë e mi këtu
Me këta njerëz të shtrenjtë që s'i kuptova kurrë

Do të vrapoj, do të fshij lotët ashtu pa ngut
Një fjalë të ngrohtë, dikur do ma thonë

Në tokë të shkretë rrjedh kënga e jetës
Kënga e vetmisë, me tingull të gjatë në shiun e butë
Natën vonë në rrugë në qytetin tim
Dhe kujtimet e mia të më ngjiten në trup

Lai, lai, lai…
Lai, lai, lai…

Do të netoj, do t'i mbyll sytë e mi këtu
Me këta njerëz të shtrenjtë që s'i kuptova kurrë

Do të vrapoj, do të fshij lotët ashtu pa ngut
Një fjalë të ngrohtë, dikur do ma thonë

Do të vrapoj, do të fshij lotët aѕhtu pa ngut
Një fjalë të ngrohtë, dikur do mа thonë