Festivali i Këngës #56:
Inis Neziri - "Piedestal"

Piedestal

I hap sytë
Por në çdo hap
Ne jemi dhe më larg

Ësht' e ftohte çdo fjalë
Ky qytet i madh
Ësht'e ftohtë buzëqeshja që më jep
S'ka jetë

Dorën zgjas
Që ta heq këtë maskë
Para se të jetë tepër vonë
Dhe vehten ta humbas

Nëse ti guxon
Dhe si un beson
Ndoshta nesër
Një botë tjetër do jetojmë

Muret e vetmisë do të bien
Tempuj dashurie le të ngrihen
Si për engjëj e për djaj
Që brenga mbajnë…
Ësht' koha porsi dielli të zgjohesh
Ësht' koha zëri yt të dëgjohet
Mbi një piedestal, zemrën mbaj

Heshtur flas
Me ditët që lash pas
Dhe kuptoj, nuk duhet të ndalojmë
Shpresa mos të humbas…

Nëse ti beson
Dhe si un guxon,
Të gjithë nesër
Një bot' tjetër do jetojm…

Muret e vetmisë do të bien
Tempuj dashurie le të ngrihen
Si për engjëj e për djaj
Që brenga mbajnë…
Ësht' koha porsi dielli të zgjohesh
Ësht' koha zëri yt të dëgjohet
Mbi një piedestal, zemrën mbaj

Botën e mbaj
Përmbi duar tani
Dua ngjyra ti jap
Mos ta shoh bardh e zi

Dua dhe njëherë
Të shkojm' në përjetësi
Jo më gjunj që dridhen drejt humnerës
Ka dhe drit për ty

Koha ndaloi
Hey s'ka më errësirë
Syt e tu më than
Jo asgjë s'na ndal

Muret e vetmisë do të bien
Tempuj dashurie le të ngrihen
Si për engjëj e për djaj
Që brenga mbajnë…
Ësht' koha porsi dielli të zgjohesh
Ësht' koha zëri yt të dëgjohet
Mbi një piedeѕtal, zemrën mbаj