Söngvakeppni Sjónvarpsins 1987:
Sigrún Hjálmtýsdóttir - "Sofðu vært"

Sofðu vært

Kaldur klaki kristall tær
Úthafsalda úfinn sær
Líf sem líður landið hljótt
Blóm sem bíður boð um nótt

Örstuttur blossi er ævi þín
Og óðar er liðið að kveldi
Þín frægð og þitt gengi er fislétt grín
Sem fuðrar í tímans eldi

Sofðu vært, sofðu vært, sofðu vært, sofðu vært
Sofðu vært undir skýja-feldi

Dýrðar dagur döggvuð nótt
Orð í eyra undur hljótt
Brjóst sem bifast barn sem hlær
Fugl sem flýgur fallinn bær

Öllsömul eigum við örlítinn draum
Um ást í lífsins blóma
Gakktu að því vísu að gleðin er naum
Samt getur þú lifað með sóma

Sofðu vært, sofðu vært, sofðu vært, sofðu vært
Sofðu vært undir skýja-feldi

Sofðu vært, sofðu vært, sofðu vært, sofðu vært
Sofðu vært undir skýja-feldi

Aaa… aaa… aaa… aaa…

Sofðu vært, sofðu vært, sofðu vært, sofðu vært
Sofðu vært undir skýja-feldi

Sofðu vært, sofðu vært, sofðu vært, sofðu vært
Sofðu vært undir ѕkýjа-feldi