Eurovision 1971 Monaco:
Séverine - "Un banc, un arbre, une rue"
Un banc, un arbre, une rue
On a tous un banc, un arbre, une rue
Où l'on a bercé nos rêves
On a tous un banc, un arbre, une rue
Une enfance trop brève
Un jour ou l'autre il faut partir
Pour se construire un avenir, un avenir
Et c'est l'inoubliable instant
Où l'on rend ses habits d'enfant, d'enfant
Chacun s'en va, rempli d'espoir
Sur le chemin qu'il s'est choisi, qu'il s'est choisi
Vers la richesse ou vers la gloire
Pourtant quelle que soit notre vie, notre vie
On a tous un banc, un arbre, une rue
Où l'on a bercé nos rêves
On a tous un banc, un arbre, une rue
Une enfance trop brève
Chacun, dans son coin d'horizon
Ne défend que ses ambitions, ses ambitions
Mais si nous ne partageons rien
Que nous reste-t-il en commun, en commun?
On a tous un banc, un arbre, une rue
Où l'on a bercé nos rêves
On a touѕ un banc, un arbre, une rue
Une enfance trop brève
Lalala lala…
Lala lala lala…
Lalala lalala lalа…
A bench, a tree, a street
We all have a bench, a tree, a street
Where we cherished our dreams
We all have a bench, a tree, a street
A childhood that has been too short
One day or another we have to leave
To build a future, a future
And it's the unforgettable instant
When we return our child clothes, child clothes
Everyone goes, filled with hope
On the road that they chose, that they chose
To the richness or to the glory
Yet what our life will be, our life
We all have a bench, a tree, a street
Where we cherished our dreams
We all have a bench, a tree, a street
A childhood that has been too short
Everyone, in his corner of the horizon
Only defends their ambitions, their ambitions
But if we share nothing
What will be left for us in common, in common?
We all have a bench, a tree, a street
Where we cherished our dreams
We all have a bench, a tree, a street
A childhood that has been too ѕhort
Lalala lala…
Lala lala lala…
Lalala lalala lalа…
Ένα παγκάκι, ένα δέντρο, ένας δρόμος
Όλοι μας έχουμε ένα παγκάκι, ένα δέντρο, έναν δρόμο
Όπου λατρεύαμε τα όνειρά μας
Όλοι έχουμε ένα παγκάκι, ένα δέντρο, έναν δρόμο
Μια παιδική ηλικία που ήταν πολύ σύντομη
Μία μέρα ή μία άλλη χρειάζεται να φύγουμε
Για να χτίσουμε ένα μέλλον, ένα μέλλον
Και είναι η αξέχαστη στιγμή
Όταν επιστρέφουμε τα παιδικά μας ρούχα, παιδικά ρούχα
Όλοι πηγαίνουν, γεμάτη με ελπίδα
Στον δρόμο που επέλεξαν, που επέλεξαν
Στον πλούτο ή στη δόξα
Ακόμη τι θα είναι η ζωή μας, η ζωή μας
Όλοι μας έχουμε ένα παγκάκι, ένα δέντρο, έναν δρόμο
Όπου λατρεύαμε τα όνειρά μας
Όλοι έχουμε ένα παγκάκι, ένα δέντρο, έναν δρόμο
Μια παιδική ηλικία που ήταν πολύ σύντομη
Όλοι, στην γωνία του ορίζοντά του
Προστατεύουν μόνο τις φιλοδοξίες τους, τις φιλοδοξίες τους
Αλλά αν δεν μοιραζόμαστε τίποτα
Τι θα μας μείνει κοινό, κοινό;
Όλοι μας έχουμε ένα παγκάκι, ένα δέντρο, έναν δρόμο
Όπου λατρεύαμε τα όνειρά μας
Όλοι έχουμε ένα παγκάκι, ένα δέντρο, έναν δρόμο
Μια παιδική ηλικία που ήταν πολύ σύντομη
Λαλαλα λαλα…
Λαλα λαλα λαλα…
Λαλαλα λαλαλα λαλα…
ARTIST
- SéverineReal name: Josiane Grizeau
BACKINGS
- Alain Legovic
- Christian Padovan
- Gerard Kawzinsky
- Michel Pelay
COMPOSER
- Jean-Pierre Bourtayre
- Monaco 1974: Celui Qui Reste Et Celui Qui S'en Va (composer)
LYRICIST
- Yves Dessca
- Luxembourg 1972: Après Toi (lyricist)
CONDUCTOR
- Jean-Claude Petit
- France 1987: Les Mots D'amour N'ont Pas De Dimanche (conductor)
- France 1986: Européennes (conductor)
- Luxembourg 1981: C'est Peut-être Pas L'Amérique (composer, lyricist)
COMMENTATOR
- Georges de Caunes
- France 1977: commentator
- Monaco 1977: commentator
- France 1975: commentator
- Monaco 1975: commentator
- France 1971: commentator
